Vorige keer hadden we het over de slavin die aan waarzeggerij deed en door Paulus tot leven gewekt werd. Deze keer kijken we naar de context.
Nu staat daar dat ze eerst Lydia, de purperen verkoopster opzochten. Waarom kan dit van belang zijn in deze tekst? Purper werd gebruikt in gebedskleden maar ook bij de Tabernakel. Paulus was een tentenmaker maar het lijkt er meer op dat hij gebedskleden maakte. In het Grieks staat voor tent het woord ‘skene’ wat ook wel Tabernakel of hut betekent. Een gebedsmantel (Tallit) werd een kleine hut genoemd bij de joodse gelovigen. Maakte Paulus gebedsmantels? Het lijkt erop. Die kon je immers gemakkelijk meenemen en verkopen. Nu zat er aan die gebedsmantels een draad van ‘techelet’ (blauwpurper). Numeri 15:37-41. Deze kleurstof werd gemaakt uit zeediertjes (chilazon) uit de middellandse zee. Misschien dat Paulus op zoek was naar die kleur en kwam Lydia tegen die erin handelde. Ze woonde in Thyatira. Deze stad stond bekend als een grote handelsstad in purper en lag aan de rivier de lycus.
Nu was er die slavin die dienstdeed als orakel spreekster en was zij de hogepriesteres in het orakel? (Het orakel van Delphi bestond uit twee verschillende plekken: Delphi en Dionysos.
Negen maanden per jaar werd er geprofeteerd, door deze hogepriesteres vanuit Delphi en 3 maanden door haar vanuit Dionysos. Dat laatste lag dichter bij Philippi. Deze hogepriesteres droeg de titel Pythia of Pythones.
Ze sprak een keer per maand, op de zevende dag, orakels uit. Voorafgaande daaraan onderging ze een reinigingsrite in water en vastte ze, om daarna met de goden te praten. Haar gezicht moest ze dan bedekken met een purperen sluier. Hier komt het purper terug. Ze sprak een hoop rare taal tijdens de waarzeggerij en haar meesters ‘vertaalden’ het dan naar het Grieks. Het was pure volksverlakkerij.
Was ze dus op sabbat bij die gebedsplaats om zich te reinigen en daarna te orakelen? Paulus komt haar tegemoet.
De waarzeggerij begon toen ze Paulus zag.
Wat is het verschil tussen Lydia en deze slavin?
De slavin moest met de goden praten door zich te hullen in een purperen sluier en Lydia kon met de Heer JHWH praten zonder sluier. Ze kon Jezus ontmoeten zonder bedekking.
Lydia is het beeld van de gelovige die spreekt wat de Geest ingeeft en deze slavin is een slaaf van de goden en spreekt wat deze goden ingeven.
Het laatste lijkt op de geschiedenis van Bileam. Bileam betekent: niet van het volk of niet mijn volk. Hij was een heidense profeet die wel wist wie de God van Israël was, maar ging duidelijk voor het geld. (Numeri 22) Hij werd betaald door Balak (zijn naam betekent leegheid), om iets lelijks te zeggen over Israël. Deze slavin werd eveneens betaald om te profeteren over mensen. Ze spreekt, in tegenstelling tot wat Bileam wilde maar niet lukte, niks lelijks, maar het doet de zaak ook geen goed. Paulus zet haar vrij en ze wordt tot leven geroepen. Lydia het beeld van de joodse gelovige die het geloof in Jezus aanvaardt. De slavin, het beeld van de heidenen die erbij mogen horen, tot leven gewekt worden.
Er is geen verschil meer tussen Jood en Griek, slaaf of vrije. Het is de Geest die tot leven wekt. Allebei mogen ze onderdeel van de nieuwe Tempel zijn. Ze zijn geplant aan waterstromen wiens loof niet verwelkt.
Volgende keer Deel 3.
Waar verwijst deze geschiedenis nog meer naar?