Een bruiloft als kruisiging.
Toen Jezus aan het kruis stierf werden alle Bijbelse feesten vervuld. Van Pesach tot Pinksteren van Dag van de bazuinen en Jom kippoer tot Loofhutten.
Tijdens Zijn leven droeg Jezus een wit linnen tuniek. Het was het tuniek dat de hogepriester droeg op de dag van Jom kippoer wanneer hij het heilige der Heiligen moest binnengaan om verzoening te doen voor heel Israël. (Hebr.9:7) Ook een joodse bruidegom draagt op de dag van zijn bruiloft een witte kittel (overslag ‘jurk’). De kittel wordt tevens gedragen op begrafenissen. Dit witte kleed vertegenwoordigt reinheid en eenheid met de bruid. De Hebreeënbrief vertelt over Jom kippoer, dat het offer van Jezus voor eens en voor altijd voldoende was. (Hebreeën 9: 1-20)
Nu wordt bij de joodse gelovigen, Jom kippoer gezien als een trouwdag. De hogepriester moest zich op deze dag onderdompelen in een mikwe. Datzelfde geldt voor de bruid en bruidegom want ook zij moesten zich onderdompelen in een mikwe (reinigingsbad) op de dag van hun trouwen.
De Joodse bruidegom gaf de bruid een huwelijkscontract. Jezus (bruidegom)geeft een huwelijkscontract aan de nieuwe mens waarbij nu de wetten op de harten geschreven zijn. Op de dag van Jom kippoer gaat de bruidegom met zijn priesters (bruidsmeisjes) op weg naar het heiligdom. (Tempel of Tabernakel) zoals een joodse bruidegom op weg gaat naar zijn bruid op de dag van het trouwen om te staan onder de chupa. (De chupa is een beeld van de Tabernakel). Op Jom kippoer dansten de meisjes op de dorsvloer op ‘zoek’ naar een man. Deze dans werd gezien als een ceremonie van ondertrouw. Ondertrouw toen, was anders dan bij ons nu. De joodse bruiloft bestond uit twee delen en deze vormden samen de bruiloft. Toen Jezus aan het kruis hing vielen Pesach en Yom kippoer samen. (Zie joodse Jezus) Het lam geslacht(Pesach) en de hogepriester die dienstdeed in het Heilige der Heiligen. (Jom Kippoer) Beide diensten vervulde Jezus.
Nu is het bijzonder dat binnen het jodendom men gelooft dat een bruiloft je zonden wegwast (zonder dat ze Jezus kennen geloven ze dit). In de Jeruzalem Talmoed (Bikoerim 3:3) wordt vermeld dat op een trouwdag een algemene amnestie van overtredingen en zonden plaatsvindt. De chatan (bruidegom) krijgt vergiffenis voor zijn zonden omdat de bron van alle treurigheid op de wereld, zonden en tekortkomingen zijn. In het werk van Degel Manachee Efraim (parasjat Bo) staat dat ook de zonden van allen die de chatan (bruidegom) en kallah (bruid) begeleiden op deze dag, worden vergeven van zonden. De Gerrer Rebbe, de Imrei Emes, brengt als bron voor zijn stelling de woorden van de Tosfos (Babylonische Talmud Pesachim 114a) waar staat dat iedereen die bij een besnijdenismaaltijd of huwelijksmaaltijd aanwezig is, gered wordt van de berechting en verlost wordt van de zondes die hem ‘gevangen’ houden.
Bijzonder is dat in het joodse geloof ze de vergeving van zonden kende bij een trouwerij. Dat deze kennis al aanwezig was, werd meer dan waarheid in Jezus kruisiging. Jezus die de mensheid trouwt aan het kruis vergeeft ons onze zonden
Als Jezus zegt: het is volbracht, staat voor het woordje volbracht: kallah (bruid). Hij vergeeft de bruid.
Onze bruidegom die de zonden van de wereld wegneemt trouwt een smetteloze bruid, want haar zondes zijn weggenomen. Dat wat in de cultuur aanwezig was en door rabbijnen werd opgeschreven, is waarheid in onze Messias.