In deze geschiedenis van Jacob zie je ook een paar feesten en dagen uit Genesis langskomen.
Jacob die weet dat Laban hem beduveld heeft, neemt het recht niet in eigen hand. Hij is niet uit op wraak. Hij zoekt naar oplossingen. De Vader is zijn Voorziener.
Maar nu zit er ook symboliek van de feesten in de takken en in zijn handelingen.
Of Jacob dat zelf heeft beseft, geen idee, of is het door De Schepper ingegeven?
Laban staat symbool voor de chaos. Hij houdt zich niet aan afspraken, geeft niks om recht en doet wat goed is in eigen ogen. Dat heet in het Hebreeuws wanorde. Tohu v’bohu in Genesis 1 betekent hetzelfde. Het woord wordt vaak met woest en ledig vertaald, maar in geestelijke zin betekent het dus ook wanorde of ongehoorzaamheid
Lak hebben aan afspraken en regels. Dat geeft een maatschappij van chaos, donkerte en slavernij. Slavernij komt omdat er mensen misbruikt worden. Misbruik is tegen Gods wetten ingaan.
Nu wil Jacob geen slaaf zijn van Laban en laat zien dat het Licht overwint.
De takken met zijn witte strepen vertegenwoordigen het Licht van de beginne, het Licht van de bevrijding. Oftewel Pesach. (Dag 1 in Genesis) (Zie ook mijn boek: het Hebreeuwse Koninkrijk).
Jacob gelooft in de bevrijding uit het slavenhuis van Laban. Als Laban niet wil meewerken, prima. De Hemels Vader doet het voor Jacob. De kudde van Jacob wordt sterk en de kudde van Laban wordt zwak.
Jacob brengt scheiding aan tussen de kudde van Laban en zijn kudde. Het is alsof Jacob voor de Heer werkt, want hij maakt scheiding tussen wat van boven is en wat van beneden is, wat goed en heilig is en wat goed en niet goed is. (Dag 2)
Het feest van de Ongezuurde Broden (Dag 2), is het feest waaraan we gedenken dat we onszelf moeten afleggen, onze eigen ego aan de kant te zetten, met onze hoogmoed afrekenen. Voor Laban is dit geen optie, want hij wil alles.
Nu doet Jacob de takken in watervaten gooien. Het Hebreeuwse woord voor watervaten is: ‘rahat’ en betekent stromend water. Dit is het beeld van een waterbron.
De schapen en bokken dronken bij de waterbron en werden vruchtbaar.
Er zijn allerlei soorten schapen in de kudde van de Vader. Dit alles doet denken aan het Pinksterfeest of het wekenfeest, het feest waaruit er levend water als symbool van de Heilige Geest, de mensen tot leven brengt, vruchtbaar worden. Jezus noemt zichzelf de bron van levend water, wijzend op vervulling van de Geest. Hij zegt dat op het Loofhuttenfeest dat hij levend water is.
Het feest waarin we mogen weten dat we in alles van Hem afhankelijk zijn en we horen bij de kudde. We mogen wonen in Zijn huis en vruchtbaar en talrijk zijn. waarbij bomen en zaaddragende gewassen symbool staan voor het woord van God. (Parabel van de zaaier)
We werken voor Zijn Koninkrijk en hoeven het heft niet in eigen hand te nemen.
Jacob doet een aantal goede handelingen en de Heer zegent zijn handelen. Hij is niet uit op wraak maar kiest voor het goede.
In hoeverre Is onze hulp en verwachting van onze Vader ook al zijn er mensen die ons onrechtvaardig behandelen. Het is aan ons de keus. Wraak of willen we het aan Hem overlaten?
Delen wij het woord uit? Brengen we scheiding aan tussen heilig en niet heilig?
Verwachten we het van Hem zonder stil te zitten? Brengen we het Licht in de levens van anderen of zijn we uit op het beste voor ons?
Of buiten we anderen uit om onze winst? Proberen we onder belastingbetaling uit te komen.
Het gebeurt overal en het brengt chaos.
*Het feest van de ongezuurde broden begint op de dag van Pesach. Het kruis maakt scheiding tussen heilig en niet heilig.